Er gaat niks boven…

…Groningen natuurlijk! De laatste keer dat ik naar het noorden afgereisd ben is lang geleden. Ik zou het eigenlijk niet meer weten. Ik denk voor Noorderlicht in 2009?

Hoog tijd om terug te gaan dus. Vrijdag kwam er in SPOOR een actie voorbij van de NS, waarmee je als abonnementhouder (ik) iemand voor €8,95 mee kan laten reizen naar Groningen (de boyfriend). Maakte niet uit vanaf welk station. Dat leek ons wel wat. Even een dagje weg van alles. Daarnaast zagen de vooruitzichten voor het weekend er heerlijk uit, dus zaterdag door een leuke stad dwalen klonk niet verkeerd. Zo gezegd, zo gedaan. Zaterdagochtend om 8.50 zaten we in de trein richting het noorden.

Ik waarschuw alvast: VEEL FOTO’S!

We begonnen de dag bij Toet. (Nog heel erg bedankt voor alle tips Marlou, Angelina en al mijn andere Instagramvriendjes! <3) Ik had een heerlijke worteltaart, M nam een chocolade fondant. Nomnomnom. Helaas zat het terras al vol, maar binnen zitten met de zon die je rug verwarmd is ook heel fijn.

Lopend door de Folkingestraat kwamen we in een geweldig winkeltje (stom, ik weet de naam niet meer). Oude ansichtkaarten, trouwboekjes (!!!), foto’s, platen, posters. Oftewel: de hemel. Ik heb me nog aardig ingehouden vond ik zelf, maar toch heb ik wat leuke vondsten meegenomen. Onder andere een geweldige kaart van de Dom met een tekst achterop uit 1945:

7 mei 1945
11.15 gingen de vlaggen uit
11.30 begon de grote Domkerk te luiden

Wauw! Dat is toch magisch? Ik zie gelijk voor me hoe iemand dat achterop die kaart geschreven heeft, zittend aan haar of zijn bureau. De kaart is nooit verstuurd. Zou het voor iemands eigen archief zijn? Of had hij of zij hem nog willen versturen, maar is dat niet gelukt? Er staat verder ook geen naam op. Fascinerend.

Tja, we waren echte toeristen. En echte toeristen beklimmen de Martinitoren. Eigenlijk is het best raar. De Domkerk heb ik nog nooit beklommen, terwijl ik die elke dag zie als ik naar mijn werk/school of de stad fiets. En we zijn één dag in Groningen en wat gaan we doen? Juist. Maar ik vond het een succes. De deurtjes aan de bovenkant van de trap zijn levensgevaarlijk (lees: opendoen is een drama, als je niet uitkijkt zit je klem tussen twee deuren), maar verder was het een leuk tochtje naar boven.

Groningen betekent natúúrlijk ook even naar Søstrene Grene! Heerlijke winkel. Deed me een beetje denken aan Flying Tiger (beiden Scandinavisch, zou zeker mee kunnen spelen hè), maar het is minstens net zo leuk. Ik heb nog wat leuke vaasjes, rietjes en andere hebbedingetjes gekocht!

Na de lunch en een wandeling door de stad wilden we iets anders. Groninger Museum dan maar? Onderweg naar het museum zagen we op een bordje Grafisch Museum staan. JA! DUH! Dat ik daar niet aan gedacht heb! De bestemming was duidelijk: niet het Groninger, maar het Grafisch Museum.

Tijdens onze wandeling naar het museum passeerden wij dit geweldig lieve huisje. WAUW! <3

Wat is het museum lief en schattig! Degelpersen, een mooie oude Heidelberg, stanspersen, letterbakken vol met loden letters. Het staat er allemaal. Fantastisch. Je kunt zien dat er nog gedrukt wordt op de oude persen en daar word ik blij van. Soms is de informatie ietwat summier, maar dat kon de pret niet drukken (drukken… ha-ha). Heerlijk om tussen deze mooie apparaten te lopen.

Boven hing een tentoonstelling met posters van Vera. WAUW! Wat fantastisch! Waarom zeefdrukt Ekko of Tivoli niet hun eigen posters?! Dit is zo tof. Als ontwerper ontwerp je op vrijwillige basis een poster voor een concert, maar als tegenprestatie hangt jouw poster dan wel door de hele stad. Ik vond ze geweldig en zo inspirerend. Wat zaten er toffe dingen bij zeg. In het museumwinkeltje verkochten ze een paar posters en we moesten er eentje meenemen. Welke laat ik jullie vast nog wel ‘ns zien als hij een mooi plekje in ons huisje heeft gekregen.

Groningen, je bent fijn! En ik denk en hoop dat het niet nogmaals bijna vijf jaar zal duren voor we elkaar weer zullen ontmoeten.